نخستین چاپخانه در ایران، به دوران صفویان و کشیشان ارامنه در جلفای اصفهان بر میگردد که با آن تعدادی دعا و ذکرهای مسیحی را چاپ کردند. ارامنه، ۳۰ سال پس از مهاجرت به جلفای اصفهان چاپخانهای در این شهر دایر کرده و به چاپ کتاب پرداختند. به عبارت دیگر، در زمان صفویه تعدادی از ایرانیان از کار چاپ آگاهی داشتند.
اما رواج صنعت چاپ در ایران، در دوران ولایت عهدی عباس میرزای نایب السلطنه است که به طور جدی آغاز میشود. عباس میرزا به دلیل استقرار حکومتش در تبریز و نزدیکیاش با عثمانی و با برخی از صنایع که در آن دیار به کار گرفته میشد، آشنا شد.
عباس میرزا برای آموزش سپاه شکست خورده و جبران عقب ماندگیهای آن زمان، پیگیر چاپخانهای برای نشر روزنامه و کتابهای مفید بود. عباس میرزا، بنای نخستین چاپخانه در ایران که به زبان فارسی و با روش چاپ سربی، به نشر کتاب میپرداخت را گذاشت.
روش چاپ سربی، دارای اشکالاتی بود که راه را برای چاپ سنگی هموار کرد. چاپهای سربی کیفیت خوبی نداشتند و حروف را کمرنگ و اشتباه چاپ میکردند. این عیوب هنگامی که، نسخه چاپی در کنار نسخه دستنویس و نستعلیق قرار میگرفت خود را بیشتر نشان میداد. به همین دلیل اغلب مردم، نسخههای دست نویس را انتخاب میکردند.
تاریخچه چاپ در ایران
همانطور که اشاره کردیم، تاریخچه چاپ در ایران به عباس میرزا نایب السلطنه بر میگردد، که میرزا زین العابدین تبریزی را مامور یادگیری صنعت چاپ کرد. بدین ترتیب، نخستین چاپخانه ایران در تبریز راه اندازی شد.
نود سال پس از تأسیس اولین چاپخانه در تبریز، نوه حاج زین العابدین که به نام حاج آقا علمیه مشهور بود، از اروپا ماشینهای چاپی خریداری کرد و از طریق مصر وارد استانبول و سپس توسط چهل گاومیش آنها را به تبریز آورد.
حاجی حاج آقا علمیه همراه با دستگاههای چاپ سنگی خود هشت تن از متخصصین صنعت چاپ را نیز از کشور آلمان برای نصب و آموزش این دستگاهها به تبریز آورد. این آلمانیهای متخصص صنعت چاپ در منزل مسکونی حاجی حاج آقا که ماشینهای چاپ نیز در قسمتی از این خانه ۲۲۰۰ متر مربعی دایر شده بود ساکن شدند.
دختر حاجی حاج آقا علمیه اظهار میدارند که: زمان حمل گاومیشهای حامل دستگاهای چاپ از کوچههای تنگ و باریک محله منجم تبریز به اجبار دیوارهای تعداد زیادی از خانههای همسایهها را فرو ریخته و خراب کردند که حاجی حاج آقا هزینه بازسازی دیوارهای فرو ریخته را نیز متحمل شدند.
میرزا صالح شیرازی که به عنوان اولین ناشر روزنامه در ایران شناخته میشود، اولین دستگاه چاپ سنگی را با خود به ایران آورد. چاپ سنگی، تا چندین سال تنها روش چاپ در ایران بود اما در اواخر دوره قاجار چاپ سربی نیز دوباره رواج یافت.